Kamienica ul. Panny Marii 2
Gotycki dom sąsiadujący z pofranciszkańskim kościołem Mariackim jest od zawsze z nim związany. Pierwotnie mieszkał tu furtian franciszkański (zobacz: Franciszkanie toruńscy), a obecnie mieści plebanię kościoła.Kamienica powstała w 2. poł. XIV w. Fasada domu zdobiona jest trzema blendami ostrołucznymi i, podobnie jak sąsiedni mur przykościelny, zakończona blankami. Taki rodzaj architektury, wykorzystujący elementy militarne w budowlach cywilnych, typowy dla Flandrii, z miastami której, zwłaszcza Brugią, Toruń w średniowieczu utrzymywał żywe kontakty handlowe, stosowany był w domach kupieckich i kamienicach (np. przy ul. Kopernika 21 dom zachodni, ul. Piekary 9, ul. Rabiańska 8, ul. Szeroka 38 i in.). Podobne blanki wieńczyły fasadę Ratusza Staromiejskiego, zanim został podwyższony na początku XVII wieku (zobacz: Historia Ratusza Staromiejskiego).
Parter kamienicy został zniekształcony i zubożony podczas przebudowy w XIX w.
Obok, pod adresem Rynek Staromiejski 18 stoi 4-piętrowa, 5-osiowa kamienica czynszowa. Powstała ona na pocz. XX w. z połączenia dwóch starszych domów. Jeden z nich, po stronie wschodniej, był średniowieczny, natomiast po stronie zachodniej - po sąsiedzku z kamienicą ul. Panny Marii 2, od XIII w. biegła uliczka łącząca Rynek z młynem końskim usytuowanym przy ul. Błotnej (ob. Franciszkańskiej). Najprawdopodobniej w XIV w. (na pewno przed 1435 r.) uliczka ta została przekształcona w ławy śledziowe. Funkcjonowały one w tym miejscu aż do 1594 r., kiedy rada sprzedała dawną "uliczkę" Georgowi Marxowi, a ten wystawił na niej dom wraz z budynkami gospodarczymi wychodzącymi na ul. Błotną.
