Piernikowa Aleja Gwiazd

Od 2003 r. nawierzchnię Rynku Staromiejskiego pod Dworem Artusa zdobi rozbudowywana corocznie Piernikowa Aleja Gwiazd. Piernikową 'katarzynką' - jednym z najbardziej toruńskich motywów wyróżnia Toruń osoby tu urodzone lub wychowane, które swoimi osiągnięciami rozsławiają to miasto
 
 
Grażyna Szapołowska i Aleksander Wolszczan - to pierwsze sławy, których nazwiska zostały uwiecznione w Piernikowej Alei Gwiazd na mosiężnych płytach w kształcie słynnych piernikowych katarzynek. Katarzynka to najbardziej znana, niepowtarzalna, a jednocześnie prosta forma pierników toruńskich - jednego z najbardziej toruńskich symboli Torunia. Dlatego katarzynką wyróżniono znane, zyjące osoby wywodzące się z Torunia lub z Toruniem związane, których wybitne osiągnięcia lub zwykły fakt bycia celebrytą rozsławiają to miasto w Polsce i na świecie.
Pomysł na aleję pojawił się w marcu 2003 r. i już w czerwcu tegoż roku, z okazji corocznie obchodzonego Święta Torunia, katarzynki zostały umieszczone w granitowych płytach nawierzchni, w reprezentacyjnej części Rynku Staromiejskiego - przed Dworem Artusa.
Jednak zamiast odcisków dłoni gwiazd, na tablicach ze szlachetnego metalu pojawiły się powiększone kopie czytelnych autografów. Swoje podpisy złożyli tam już m.in.: aktor Bogusław Linda, ekonomista prof. Leszek Balcerowicz, pisarz Janusz Leon Wiśniewski, astronom prof. Aleksander Wolszczan, muzycy z zespołu Republika czy założycielka Polskiej Akcji Humanitarnej Janina Ochojska.
Po obu stronach "tablicy-matki", na której widnieje inskrypcja "Piernikowa Aleja Gwiazd", logo miasta Torunia oraz logo fabryki cukierniczej "Kopernik" znajdują płyty z autografami. 
 
Co roku w czerwcu, w czasie Święta Torunia z udziałem bohaterów i w uroczystej oprawie odsłaniane są dwie kolejne"katarzynki. Osłanianie katarzynek zawsze ma charakter widowiskowej gali. Przy dźwiękach orkiestry laureaci wkraczają do Piernikowej Alei po czerwonym dywanie, by przeciąć sznury wielkiego bukietu biało-błękitnych balonów, podtrzymujących tkaninę okrywającą katarzynki. Strzelają fajerwerki, sypie się confetti. W blasku fleszy gwiazdy rozdają autografy zgromadzonym na ceremonii.
 
Niemal każdego roku nazwiska laureata katarzynki budzą mniejsze lub większe kontrowersje. Zdaniem wielu osób wybór niektórych nazwisk za mocno dyktuje popkultura. Trafiają bowiem tu również nazwiska, które za jakiś czas, gdy znikną z ekranów telewizyjnych seriali, nic nikomu nie będą mówić, nie znajdą się w kronikach, jako osoby wnoszące wkład do rozwoju kultury.
 

2003 r. - Grażyna Szapołowska & Aleksander Wolszczan

 
Grażyna Szapołowska (ur. 1953 r.) - aktorka teatralna, filmowa. Absolwentka warszawskiej PWST w 1977 r. Urodziła się w Bydgoszczy, a po przeprowadzce do Torunia tu spędziła lata młodzieńcze i wychowała się. Nadal chętnie do Torunia przyjeżdża, zarówno na występy, jak i prywatnie. Mówi, że myśląc o Polsce podczas zagranicznych wyjazdów, widzi przytulny Toruń oraz Warszawę i Juratę.
Po studiach zaczęła występować w Teatrze Narodowym w Warszawie. Na dużym ekranie najbardziej znaczące kreacje stworzyła w "Innym spojrzeniu" Karoly'ego Makka (1952, prod. węgierska), "Nadzorze" Wiesława Saniewskiego (1983), "Bez końca" (1985) i "Krótkim filmie o miłości" (1988) Krzysztofa Kieślowskiego, w filmie Andrzeja Barańskiego "Tabu" (1987),  w "Kronikach domowych" Leszka Wosiewicza (1997). Do ważnych filmów w dorobku aktorki zaliczają się także: "Przed odlotem", "Lata dwudzieste... lata trzydzieste", "W starym dworku...", "Szirmok, viragok, koszoruk" (prod. węgierska), "Medium", "Magnat", "La condanna" (prod. włoska), "Lebewohl Fremde" (prod. niemiecka), "Wild Obsession" (prod. włoska), "Piękna nieznajoma", "Abissinia" (prod. włoska, TVP: "Abisynia', "Brat naszego Boga". W pamięci widzów aktorka zapisała się również rolami w "Wielkim Szu", "Hanussenie" (prod. węgiersko-niemiecka) oraz w filmie "Opowieść o Dziadach Adama Mickiewicza. Lawa".
 
Aleksander Wolszczan (ur. 1946-  ) - astronom; absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Urodzony w Szczecinku. Od 1982 roku przebywa w USA. Początkowo pracownik Cornell University w Ithaca oraz Princeton University, następnie profesor University of Pennsylvania w Filadelfii. Od 1994 r. kierował astronomią na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, od 1997 dyrektor Centrum Astronomicznego UMK w Piwnicach; od 1994 roku członek Polskiej Akademii Nauk.
Prowadząc w Arecibo (Portoryko) obserwacje, za pomocą największego na świecie radioteleskopu, odkrył w 1990 roku pulsar PSR B1257+12. W 1992 roku wysunął oficjalnie twierdzenie o istnieniu wokół pulsara układu planetarnego. Doniesienie to spotkało się ze sceptycznym przyjęciem części uczonych. W 1994 roku w wyniku dalszych badań opublikował nowe dane dotyczące odkrytego przez siebie pozasłonecznego układu planetarnego, potwierdzające odkrycie.
 W 1992 roku otrzymał Nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.

 

2004 r. - Bogusław Linda & Małgorzata Kożuchowska

 
Małgorzata Kożuchowska (ur. 1971) - aktorka teatralna (Teatr Dramatyczny w Warszawie), filmowa.
Absolwentką toruńskiego V Liceum Ogólnokształcącego. Chętnie wspomina swoje dzieciństwo i lata spędzone na scenie Studia P w Młodzieżowym Domu Kultury w Toruniu.
Absolwentka warszawskiej PWST w 1993 roku.  Popularność przyniosły jej role filmowe i telewizyjne, w takich produkcjach jak: Kiler (1997), Kiler-ów 2-óch (1999), M jak miłość (2000–2011), Zróbmy sobie wnuka (2003), Tylko miłość (2007–2009), Rodzinka.pl (od 2011), Prawo Agaty (2012–2015) i Druga szansa (od 2016).
Bogusław Linda (ur. 1952 r. ) - aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, reżyser. Jeden z najpopularniejszych polskich aktorów lat 90. XX w. Absolwent krakowskiej PWST w 1974 roku. Krótko, bo tylko dwa sezony pracował w Starym Teatrze w Krakowie, skąd przeniósł się do Wrocławia, w którym zagrał wymarzoną rolę Hamleta W. Szekspira.
Ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Toruniu.
Był laureatem Nagrody Teatralnej na XXI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych Wrocław 1980 za rolę Rawskiego w sztuce T. Łubieńskiego "Koczowisko". Od początku 1983 roku występował w Teatrze Studio w Warszawie, ale powoli odchodził ze sceny na rzecz filmu. Na ekranie debiutował w 1976 roku w filmie "Dagny" (produkcja polsko-norweska). Często nagradzany za kreacje aktorskie np. w filmach "Kobieta samotna" (1981, TV), "Przypadek" (1981, premiera w 1987), "Kroll" i "Kanalia" (1991).
Wystąpił ponadto w filmach: "Człowiek z żelaza" (1981), "Danton" (1982), "Matka Królów" (1982), "Eskimosce jest zimno" (1983, Węgry), "W zawieszeniu" (1987), "Zabij mnie, glino" (1988), "Cienie" (1988), "Ostatni dzwonek" (1989), "Pamiętnik znaleziony w garbie" (1992), "Psy" (1992), "Psy 2. Ostatnia krew" (1993), "Prowokator" (1995), "Słodko gorzki" (1996), "Zabić Sekala" (1997), "Szczęśliwego Nowego Jorku" (1997), "Billboard" (1998), "Demony wojny wg Goi" (1998), "Operacja Samum" (1999), "Pan Tadeusz" (1999), "Quo Vadis" (2000), "Haker" (2001), "Stacja" (2001).
Linda jest także reżyserem filmów: Koniec (1987, w telewizji w 1990), Seszele (1989), Sezon na leszcza (2000). Wyreżyserował również 2 spektakle teatralne: Przedstawienie pożegnalne (Teatr Studio, 1985) i Moliere (Teatr im. Julisza Osterwy, 1986).
26 maja 2014 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski “za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej oraz działalności społecznej”

 

2005 r. -  Regina Smendzianka & Leszek Balcerowicz

 
Regina Smendzianka (1924-2011) - pianistka i pedagog, urodzona w Toruniu.
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku czterech lat. Jako ośmiolatka zapisała się do Konserwatorium Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu. Mając 10 lat na konkursie Młodych Talentów w Warszawie uzyskała nagrodę i dyplom honorowy. Cztery lata później w toruńskim Teatrze Miejskim dała swój pierwszy publiczny występ z orkiestrą. Po wybuchu wojny przeprowadziła się z rodziną do Krakowa. Studiowała grę na fortepianie w klasie Henryka Sztompki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, którą ukończyła z najwyższym odznaczeniem w 1948 roku. W 1949 roku została laureatką XI nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie. Następnie w latach 1950-1955 odbyła studia uzupełniające pod kierunkiem Zbigniewa Drzewieckiego.
Karierę pianistyczną rozpoczęła debiutem 28 marca 1947 roku w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Jana Krenza jako dyrygenta. Koncertowała we wszystkich krajach europejskich, a także na Bliskim i Dalekim Wschodzie oraz w obu Amerykach.
W repertuarze Reginy Smendzianki, który obejmuje wszystkie gatunki i formy muzyki fortepianowej, ważne miejsce zajmują dzieła kompozytorów polskich.
Rozpoczęła działalność pedagogiczną w 1964 roku w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Od 1966 roku do emerytury prowadziła klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, piastując jednocześnie w latach 1972-1973 funkcję rektora oraz w latach 1972-1996 - kierownika Katedry Fortepianu II, od 1985 roku z tytułem profesora zwyczajnego. W 1997 roku otrzymała tytuł honorowego profesora, zaś w 2002 roku - tytuł doctora honoris causa Akademii Muzycznej w Warszawie.
 
Leszek Balcerowicz (ur. 1947 r.) - ekonomista. Urodził się w Lipnie w 1947 roku. Wkrótce przeniósł się do Torunia gdzie ukończył II Liceum Ogólnokształcące. W roku 1970 ukończył z wyróżnieniem Wydział Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie.
W 1974 roku uzyskał tytuł MBA w St. John's University w Nowym Jorku, a w 1975 roku obronił pracę doktorską w SGPiS.
Przebywał na stażach naukowych m.in. w University of Sussex (1985) i w Uniwersytecie w Marburgu (1988). W październiku 1992 roku został profesorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, a rok później kierownikiem Katedry Międzynarodowych Studiów Porównawczych. Wykładał na uczelniach całego świata, m.in. w Austrii, Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, na Węgrzech, w Szwecji, Japonii, Czechach, Indiach, we Włoszech, na Ukrainie, Litwie i w Stanach Zjednoczonych. Jest autorem licznych książek i publikacji ekonomicznych. We wrześniu 1989 roku, objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów w pierwszym niekomunistycznym rządzie. Opracował i realizował plan szybkiej stabilizacji i transformacji pogrążonej w kryzysie gospodarki polskiej, powszechnie znany jako "Plan Balcerowicza". Pełnił swoje funkcje do grudnia 1991 roku.
W roku 1992 został, jako pierwszy przedstawiciel Europy Środkowo-Wschodniej, wyróżniony prestiżową nagrodą Ludwika Erharda. Otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa kilku uniwersytetów na świecie, w tym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1998 roku. 22 grudnia 2000 roku Sejm RP powołał Leszka Balcerowicza na stanowisko Prezesa Narodowego Banku Polskiego.
W 2003 roku przeniósł toruński oddział Narodowego Banku Polskiego do Bydgoszczy.
W styczniu 2004 roku prestiżowy brytyjski miesięcznik "The Banker" przyznał Leszkowi Balcerowiczowi tytuł bankiera roku w kategorii banków centralnych Europy; w październiku 2004 roku wyróżniony został nagrodą Emerging Markets Awards dla najlepszego prezesa banku centralnego w Europie Środkowowschodniej.

 

2006 r. -  Janusz Leon Wiśniewski & toruński zespół Republika

 
Janusz Leon Wiśniewski (ur. 1954 r.) - naukowiec i pisarz polski, magister fizyki (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), magister ekonomii (także UMK), doktor informatyki. Program komputerowy, który napisał, stosuje większość najważniejszych firm chemicznych w świecie; obecnie mieszka i pracuje dla amerykańskiej firmy IT we Frankfurcie nad Menem; współredaguje naukowe czasopismo chemoiczno-informatyczne ("Molecules") wydawane w Internecie; profesor Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku. W wolnym czasie pisze beletrystykę. Wydał w Polsce dwie książki: "Samotność w Sieci" oraz "Zespoły Napięć". Obie stały się bestsellerami.
Zespół "Republika" (1981-2001) - jedna z najciekawszych i najlepszych grup na polskiej scenie rockowej. Nowoczesne i awangardowe rozwiązania muzyczne oraz świetne teksty lidera Grzegorza Ciechowskiego (1957-2001) sprawiły, że już w 1982 roku grupa stała się sławna. Muzycy często gościli w radiowej Trójce nagrywając nowe utwory, które królowały na listach przebojów. Wzmożona działalność koncertowa oraz wydanie kilku singli spowodowały, że zespół zdobył rzesze fanów w całej Polsce. Sprzyjała temu otoczka wygenerowana przez muzyków - Republikanie ubierali się na czarno, a koncerty charakteryzowała prostota scenograficzna i oszczędne zachowania muzyków. Po przerwie w latach 1986-1990 zespół wznowił działalność koncertem podsumowującym dokonania polskiego rocka na festiwalu w Opolu. Rozpad zespołu spowodowała nagła śmierć Ciechowskiego w grudniu 2001 roku.
Ciechowskiemu poświęcony jest pomnik stojący przez klubem "Od Nowa", w którym działalność zespołu rozpoczynała się. Po śmierci Grzegorza Ciechowskiego Rada Miasta Torunia podjęła uchwałę o powołaniu nagrody artystycznej jego imienia przyznawanej corocznie młodym twórcom.
 

2007 r. - Stefania Toczyska & Jan Kusiewicz

 
Stefania Toczyska (ur. 1943 r.) - spiewaczka (mezzosopran) jest gwiazdą najwspanialszych scen operowych świata. Urodziła się w 1943 r. w Grudziądzu. Co prawda nie mieszkała w Toruniu, ale to tu właśnie - jak sama przyznaje – zaczęło się jej spotkanie z muzyką klasyczną. Uczęszczała do toruńskiej średniej szkoły muzycznej, do której dojeżdżała z rodzinnego miasta. Dyplom w zakresie śpiewu uzyskała w 1968 r. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku.
Zadebiutowała w 1972 w Operze Bałtyckiej partią Jadwigi w "Strasznym dworze" Moniuszki. Stworzyła tam wiele kreacji. Laury międzynarodowych konkursów wokalnych w Tuluzie, Paryżu i s-Hertogenbosch otworzyły jej drogę do międzynarodowej kariery, którą zapoczątkowała w 1977 r. kreacją Amneris w "Aidzie" Verdiego na scenie w Bazylei.
Występuje na stałe w wiedeńskiej Staatsoper. Śpiewała m.in. w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Covent Garden w Londynie, Teatro San Carlo w Lizbonie, Deutsche Oper w Berlinie, Operze Paryskiej, w teatrach operowych Hamburga, Rzymu, Genewy, Zurichu i San Francisco.
Partnerowali jej m.in.: Monserrat Caballé, Leontyne Price, José Carreras, Placido Domingo, Nicolai Gedda i Luciano Pavarotti. Mieszka na stałe w Wiedniu, ale zawsze chętnie przyjmuje zaproszenia scen polskich.
 
Jan Kusiewicz (1921-2015) - jeden z najwybitniejszych polskich śpiewaków operowych. Twórczość polskich kompozytorów propagował na całym świecie. Urodził się w Rzeplinie na podkarpaciu, w dzieciństwie wraz z rodizcami przeniósł się do Torunia, gdzie mieszkał i uczył się do wybuchu II wojny światowej. Śpiewał od wczesnego dzieciństwa. Jako pierwszy jego talent rozpoznał organista z kościoła Świętojańskiego Bronisław Rutkowski. Właśnie w tym kościele torunianie mogli go słuchać przez lata. Na pamiątkę tamtej służby, w 2001 r., podczas Koncertu Pasyjnego w katedrze 80-letni Jan Kusiewicz wystąpił jako gość specjalny.
W latach wojny artysta został aresztowany w Toruniu przez gestapo i przewieziony do obozu w Stutthoffie. Cudem uniknął śmierci. Po powrocie do Torunia rozpoczął naukę śpiewu w szkole muzycznej w klasie Konstancji Święcickiej. Musiał jednak wspierać finansowo liczną rodzinę, pracował więc w magistracie.
Gdy wygrał przesłuchania do tworzonego w Gdańsku Studia Operowego, przeniósł się na stałe do Trójmiasta. W krótkim czasie stał się pierwszym tenorem Opery Bałtyckiej. Wielki rozgłos przyniosła mu rola Jana Kiepury w filmie "Pamiętnik pani Hanki". Na artystyczną emeryturę Jan Kusiewicz odszedł już 30 lat temu w pełni sił twórczych. Chciał, żeby pamiętano go z najlepszej strony.
 

2008 r. -  Janina Ochojska & Jacek Yerka

 
Janina Ochojska (ur. 1955 r.). Urodziła się w Gdańsku, ale do Torunia przyjechała, by studiować astronomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Następnie była pracownikiem Pracowni Astrofizyki PAN w Centrum Astronomicznym w Toruniu. Aktywnie działała również w Duszpasterstwie Akademickim oo. jezuitów i zaangażowała się w powstanie toruńskiej Solidarności. Od urodzenia dotknięta chorobą, zdawała się na nią nie zważać i zawsze pochłonięta była działalnością na rzecz innych. W 1984 r. wyjechała do Francji na operację. Tam zetknęła się z ideą pomocy humanitarnej. Najpierw działała jako wolontariuszka dla fundacji EquiLibre, później utworzyła polski oddział tej organizacji. W 1994 roku założyła Polską Akcję Humanitarną. Nie sposób policzyć istnień ludzkich, które dzięki swojej wielkiej wrażliwości i determinacji uratowała. "Wierzę w to, że nie trzeba być politykiem, żeby zmieniać świat na lepsze. Ale żeby go zmieniać, trzeba go poznawać" - mówi Janina Ochojska.
 
Jacek Yerka (ur. 1952 r.) - jest rodowitym torunianinem. Jego rodzice - plastycy - zarazili go pasją tworzenia. Ukończył w 1976 r. Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Specjalizował się w grafice. Od 1980 r. poświęcił się całkowicie malarstwu. W jego obrazach widać inspiracje dawnymi holenderskimi mistrzami, ale cechuje je przede wszystkim niczym nieskrępowana wyobraźnia. Jego surrealistyczne kompozycje nawiązują do wspomnień z dzieciństwa i marzeń sennych. Zawierają niezliczoną ilość szczegółów na każdym z planów, co powoduje, że przed jego obrazami widz zatrzymuje się na długo, dostrzegając co rusz nowe elementy. Jego styl określa się mianem realizmu fantastycznego. Jest również Yerka znakomitym plakacistą. W 1995 r. został laureatem prestiżowej World Fantasy Award, wybranym spośród 260 nominowanych do niej artystów. Od wielu lat współpracuje z Galerią Bevery Hills. Na stałe mieszka i tworzy w Polsce. Aż strach pomyśleć, że o mały włos rozminąłby się z powołaniem. "Myślałem o astronomii lub medycynie. Dopiero rok przed maturą wziąłem pierwszy raz farby olejne do ręki i zacząłem się przebijać przez tajemniczy świat kolorów." - pisze o sobie Jacek Yerka.
Od 2004 r. stałą wystawę prac Yerki prezentuje toruńska Galeria Pro Arte.

 

2009 r. - Rafał Bryndal & Łukasz Pawłowski

 

Rafał Bryndal (ur. 1960 r.) - popularny satyryk, poeta i autor piosenek urodził się w Kościanie. W połowie lat 80. - wraz z Mariuszem Lubomskim - założył zespół I z Torunia, i z Poznania, który zdobył popularność wśród miłośników ambitnego kabaretu literackiego. Później dał się poznać jako wytrawny tekściarz Atrakcyjnego Kazimierza, którego liderem jest jego młodszy brat Jacek. Utwory "Jako mąż i nie mąż", "Otyłość" i "Prawdziwa miłość" stały się wielkimi hitami. O Bryndala szybko upomniały się media. Sławę przyniósł mu cykl "Rozmowy rolowane" w Radio ZET.
Łukasz Pawłowski (ur. 1983 r.) - pływak, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie w turnieju czwórki bez sternika wagi lekkiej. Brązowy medalista mistrzostw świata w ósemkach (2006) z Eton i w czwórkach bez sternika wagi lekkiej z Poznania (2009), złoty medalista młodzieżowych mistrzostw Europy w czwórce bez sternika wagi lekkiej (2003), (2004).
W 2008 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

2010 r. -  Katarzyna Dowbor & zespół Raz Dwa Trzy

 
Katarzyna Dowbor (ur. 1959 r.) - w Toruniu spędziła dzieciństwo i młodość spędziła, gdzie uczęszczała do szkoły. Ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1983 do 1 maja 2013 r. pracowała w TVP. Autorka wielu reportaży i telewizyjnych programów publicystycznych.
Radna Rady Miejskiej w Piasecznie w kadencji 1994-1998.
W 2005 r. zaczęła prowadzić w Radiu Dla Ciebie autorski program zatytułowany "Dowborowe towarzystwo".
Współprowadziła wraz ze Sławomirem Świerzyńskim "Disco Hit Festiwal 2013" w Kobylnicy w Polo TV.
Od września 2013 r. związana z tv Polsat, gdzie prowadzi program "Nasz nowy dom".
Zespół Raz, Dwa, Trzy - zespół muzyczny grający rock i współczesną poezję, założony w 1990 r. przez studentów Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze: Adama Nowaka, Grzegorza Szwałka, Jacka Olejarza i Jacka Ograbka. W trzy miesiące po powstaniu zespół wygrał 26. Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie piosenkami "Talerzyk", "Wchodzi", "Rzeka", "W każdej knajpie" oraz "Rozkaz". W 1992 r. grupa wystąpiła na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Tego samego roku dzięki dofinansowaniu władz Zielonej Góry w tamtejszym studiu Arlekin został nagrany drugi album. Płyta zatytułowana "To ja" została zrealizowana przez ówczesnego członka zespołu Marka Nowaka (keyboard) i wydana w 1992 r. W 1994 został wydany trzeci album studyjny formacji pt. "Cztery".
W 2002 r. ukazał się album koncertowy grupy pt. "Czy te oczy mogą kłamać". Na wydawnictwie zarejestrowanym podczas koncertu w Studiu Koncertowym im. Agnieszki Osieckiej w Radiowej Trójce znalazły się interpretacje piosenek Agnieszki Osieckiej (na fotografii obok Adam Nowak, członek zespołu).
 

2011 r. -  Elżbieta Dzikowska & Sławomir Wierzcholski

 
Elżbieta Dzikowska (ur. 1937 r.) - historyk sztuki, sinolog, podróżniczka, reżyser i operator filmów dokumentalnych, autorka wielu książek, programów telewizyjnych, audycji radiowych, artykułów publicystycznych, a także wystaw sztuki współczesnej.
Wraz z Tonym Halikiem (>>>), zrealizowała około 300 filmów dokumentalnych ze wszystkich kontynentów dla Telewizji Polskiej oraz prowadziła popularny podróżniczy program telewizyjny Pieprz i wanilia.
W 1976 r. z Tonym Halikiem byli pierwszymi Polakami, którzy dotarli do ruin zaginionego miasta Vilcabamba, ostatniej stolicy Inków. Razem odbyli wiele wspólnych podróży do prawie wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej, Europy, 27 stanów USA, jak również do: Chin, Australii, Nowej Zelandii, Tajlandii, Indii, Sri Lanki, Rosji, na Tahiti, Hawaje, Galapagos, Wyspę Wielkanocną, do Kenii, Tanzanii, Maroka, Libii, Egiptu.
Dzięki jej staraniom, w 2003 r, powstało w Toruniu Muzeum Podróżników im. Tony Halika.
Sławomir Wierzcholski (ur. 1958 r.) - urodzony w Toruniu wirtuoz harmonijki ustnej, wokalista, autor tekstów i muzyki, dziennikarz radiowy i prasowy. Twórca festiwalu "Harmonica Bridge". Założyciel grupy Nocna Zmiana Bluesa w 1982 r..
W Toruniu ukończył I Liceum Ogólnokształcące i Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Z Nocną Zmianą Bluesa otwierał koncert grupy Blues Brothers (Norymberga 1989) i B.B. Kinga (Warszawa 1996). Jest wykonawcą partii harmonijki ustnej na ścieżkach dźwiękowych kilku filmów i seriali telewizyjnych, gdzie wykonywał m.in. kompozycje Krzesimira Dębskiego i Michała Lorenca. Sam stworzył muzykę do serialu TVP „Babilon.pl” (reż. W. Maciejewski), do spektaklu „Historia o Miłosiernej” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu.
Wierzcholski jest autorem i kompozytorem wielu znanych utworów bluesowych, jak m.in. „Chory na bluesa”, „Blues mieszka w Polsce”, „John Lee Hooker”, „Ciężki dzień”, „Hotelowy blues”, „Szósta zero dwie” i wielu innych.

2012 r. -  Piotr Moss & Mariusz Rutz i Zbigniew Pszczulny

 
Piotr Moss (ur. 1949 r.) - kompozytor, edukację muzyczną rozpoczął w Zespole Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego w Toruniu. Obecnie jest uznanym kompozytorem, laureatem wielu prestiżowych nagród w konkursach muzycznych na świecie. W swoim dorobku liczne kompozycje orkiestrowe, kameralne, solowe, chóralne, wokalno-instrumentalne oraz sceniczne. Od 1981 r. mieszka w Paryżu.
Jest autorem licznych kompozycji orkiestrowych, kameralnych, solowych, chóralnych a cappella, wokalno-instrumentalnych Itakże o tematyce religijnej) oraz scenicznych. W swoich zainteresowaniach wykorzystuje wszystkie niemal gatunki i formy, posługuje się zróżnicowanymi środkami techniki kompozytorskiej, wśród których zauważyć można m.in. aleatoryzm, sonoryzm, wielotony i niekonwencjonalne sposoby wydobycia dźwięku, stosowanie cytatów (także autocytatów). Obok dzieł instrumentalnych ważne znaczenie w dorobku kompozytorskim Piotra Mossa odgrywają dzieła wokalne i wokalno-instrumentalne, wśród których szereg jest o tematyce religijnej, a także twórczość sceniczna.
 
Mariusz Rutz i Zbigniew Pszczulny - architekci
Zbigniew Pszczulny przed laty był związany z toruńskim Miastoprojektem, przed 30 laty wyjechał na kilkumiesięczne stypendium do Duüsseldorfu i tam pozostał, mieszka i pracuje do dziś. Specjalizuje się w projektowaniu hoteli, ale zaprojektował też efektowny stadion w Duesseldorfie.
Mariusz Rutz swoją architektoniczną pasję przejął po ojcu, niegdyś głównym architekcie województwa toruńskiego. Wraz z Pszczulnym założył w Warszawie jedno z największych biur architektonicznych w Polsce. Na swoim koncie mają projekty centrali polskiego przedstawicielstwa Daimler, biurowiec Horizon Plaza na warszawskim Mokotowie, ale przede wszystkim Stadion Narodowy w Warszawie.

2013 r. -  Joanna Koroniewska & Bogdan Hołownia

 
Joanna Koroniewska-Dowbor (ur. 1978 r.) - aktorka, irodzona w Toruniu. W okresie szkolnym wraz m.in. Piotrem Głowackim (potrz niżej) grała w toruńskim Spiętym Teatrze Spinaczy. Jest absolwentką X Liceum Ogólnoksztłcącegow  Toruniu. Ukończyła PWSFTviT w Łodzi (2001 r.).
Znana jest z występów na scenach warszawskich teatrów Rampa, Bajka i Komedia, a także z licznych seriali, m.in. "M jak miłość", "Niania", "Daleko od noszy". Występowała też w telewizyjnym programie "Kocham Cię Polsko" i konkursie "Taniec z gwiazdami".

Bogdan Hołownia (ur. 1957 r.) - pianista jazzowy, urodzony w Toruniu. Tu ukończył średnią szkołę muzyczną. Studiował w Berklee College of Music w Bostonie. Jego pierwsze poważniejsze doświadczenia w graniu muzyki jazzowej były związane z kwartetem Jana "Ptaszyna" Wróblewskiego. Później współpracował wieloma czołowymi muzykami jazzowymi z Polski i zagranicy. W rodzinnym mieście gra z grupą Los Angeles Trio. Nagrał liczne płyty, a w 2006 r. założył własną wytwórnię płytową.

2014 r. -  Katarzyna Żak & zespół Kobranocka

 
Katarzyna Żak (ur. 1963 r.) - aktorka, irodzona w Toruniu, gdzie też chodziła do szkoły podstawowej i liceum. Jest absolwentką Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Wystąpiła w kilkudziesięciu sztukach we wrocławskim Teatrze Współczesnym oraz w warszawskich teatrach Rampa i Komedia, a także w kilkunastu filmach i serialach telewizyjnych.
Szerokiej publiczności Żak znana jest m.in. z filmów "Seszele", Gracze" i "Komornik", a także z seriali "Miodowe Lata" "Całkiem nowe miodowe lata" i "Rancho". Nagrała dwie płyty "Młynarski Jazz" i "Kolędy na cały rok".
Zespół Kobranocka powstał w 1985 r. w Toruniu. Zespół tworzą: Andrzej "Kobra" Kraiński (śpiew, gitara), Jacek "Szybki Kazik" Bryndal (gitara basowa, śpiew), Jacek Moczadło (gitara) i Piotr "Vysol" Wysocki (perkusja). Grają muzykę odwołującą się do punk rock.
Cechą charakterystyczną utworów wykonywanych przez Kobranockę jest ich abstrakcyjna metaforyka. Autorem tekstów zwykle jest Andrzej Michorzewski, będący z zawodu psychiatrą. Największym przebojem zespołem jest piosenka daleka od jego stylu - "Kocham cię jak Irlandię". Zespół w swoim dorobku ma wiele płyt i albumów.

2015 r. -  Piotr Głowacki & Michał Kwiatkowski

 
Piotr Głowacki (ur. 1980 r.) - aktor urodzony w Toruniu, 
Jako uczeń X Liceum Ogólnokształcącego w Toruniu grał m.in. z Joanną Koroniewską (patrz wyżej) w toruńskim Spiętym Teatrze Spinaczy. Po okresie studiów prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, rozpoczął naukę w olsztyńskim Studium Aktorskim przy Teatrze im. Jaracza. W 2002 r. został studentem warszawskiej Akademii Teatralnej; skończył studia w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w 2007 r.
W latach 2006–2008 był członkiem zespołu Teatru Rozmaitości, od października 2008 pracuje w Teatrze Starym w Krakowie.
W 2011 r. otrzymała nagrodę Flisaka na toruńskim festiwalu filmowym Tofifest.
Michał Kwiatkowski (ur. 1990 r.) -  kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej drużyny Team Sky. Mistrz świata w wyścigu ze startu wspólnego z 2014 r. oraz drużynowy mistrz świata w jeździe na czas w barwach Etixx-Quick Step z roku 2013. Mistrz Europy i świata w kategorii juniorów. Medalista mistrzostw Polski seniorów na szosie i na torze. Olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Urodził się w Chełmży. Z Toruniem, gdzie obecnie mieszka, związał się poprzez klub TKK Pacific. Laury zdobyte przez Michała Kwiatkowskiego to jeden z największych sukcesów w historii toruńskiego sportu. 

 

2016 r. -  Olga Bołądź & Marek Żydowicz

 
Olga Bołądź (ur. 1984 r.) - aktorka urodzona w Toruniu.
W 2007 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. W tym samym roku jeszcze w trakcie studiów złożyła podanie o półroczne stypendium na wyjazd do Barcelony, gdzie zagrała w przedstawieniu dyplomowym „Dell Arte no es trista”. Następnie studiowała na akademii imienia Stelli Adler (Stella Adler Academy of Acting and Theatre) w Los Angeles. Występowała na deskach Narodowego Starego Teatru w Krakowie, warszawskiego Teatru „Polonia” i innych.
Kilka filmów z udziałem Olgi Bołądź zyskało uznanie międzynarodowe. Pojawiła się w takich filmach jak m.in. "Skrzydlate świnie", "Nad życie", "Dziewczyna z szafy", "Służby specjalne".

Marek Żydowicz (ur. 1959 r.) - założyciel toruńskiej fundacji Tumult, twórca festiwalu sztuki autorów zdjęć filmowych Camerimage odbywającego się w latach 1993-1999 w Toruniu, nastepnie w Łodzi o od 2010 r. w Bydgoszczy. Producent filmowy. Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany. Uhonorowano go m.in. Paszportem "Polityki" dla Kreatora Kultury za pierwszy na świecie festiwal sztuki operatorskiej, na swoim koncie ma również nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz srebrny medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i Srebrny Krzyż Zasługi.

2017 r. -  Marian Filar & Tomasz Organek

 
Marian Filar (ur. 1942 r.) - prawnik, profesor nauk prawnych, polityk, poseł na Sejm VI kadencji.
W 1967 r. ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktoryzował się z prawa w 1972 na tym samym wydziale. Habilitację uzyskał w 1977 r. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1988 r., stanowisko profesora zwyczajnego objął w 1991 r. Od 1990 kieruje Katedrą Prawa Karnego i Polityki Kryminalnej UMK w Toruniu. Był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UMK w Toruniu w latach 1988–1990 i prorektorem tej uczelni od 1990 do 1993 r.
Członek licznych towarzystw naukowych polskich i międzynarodowych, także gremiów kierowniczych. Autor przeszło 180 prac i wydawnictw książkowych w języku polskim i językach obcych z dziedziny prawa karnego, polityki kryminalnej, seksualnego prawa karnego, lekarskiego prawa karnego. 
Wykładowca na wielu uniwersytetach zagranicznych (m.in. Niemcy, Włochy, Finlandia). Ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziedzinie zapobiegania i kontroli przestępczości. Współautor kodyfikacji prawa karnego i lekarskiego. Specjalista w dziedzinie definicji przestępstw seksualnych.
Sekretarz generalny Towarzystwa Naukowego w Toruniu, prezes Towarzystwa Miłośników Torunia.
 
Tomasz Organek (ur. 1976 r.) -  muzyk, kompozytor, piosenkarz i autor tekstów. wWspółzałożyciel i członek zespołu SOFA. Absolwent filologii angielskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.
Związany z Toruniem wokalista i gitarzysta zaczynał od występów w zespole Sofa, którego był współzałożycielem. Do 2012 r. wraz z grupą nagrał trzy albumy studyjne, a także otrzymał Fryderyka - nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego. Od 2013 r. tworzy swój solowy projekt Organek - wielokrotnie już nagradzany, w tym roku m.in. dwoma Fryderykami.

2018 r. - Jarosław Józefowicz & Filip Wolak

 
Jarosław Józefowicz (ur. 1950 r.) - prezes zarządu i dyrektor generalny Toruńskich Zakładów Materiałów Opatrunkowych (TZMO).
Od 1978 r. zawodowo związany z TZMO, w 1981 r. został prezesem tego przedsiębiorstwa państwowego. W 1991 r. był inicjatorem przeprowadzenia prywatyzacji tego zakładu, w wyniku której doszło do jednej z największych tzw. prywatyzacji pracowniczych. TZMO przekształcono w spółkę akcyjną, której akcjonariuszami stali się dotychczasowi pracownicy. Zarządzane przez Jarosława Józefowicza Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych jeszcze w latach 90. stały się jedną z największych firm w branży środków higienicznych, m.in. nowo wprowadzona marka podpasek Bella obejmowała na koniec tej dekady ponad 70% rynku krajowego. Firma zaczęła też intensywną działalność eksportową, m.in. na rynkach Europy Środkowej i Wschodniej. W 2012 r. Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych stanowiły już międzynarodowy holding, kontrolujący około 50 przedsiębiorstw w kilkunastu państwach, zatrudniających łącznie około 7,4 tys. pracowników.
W 2011 r. prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Jarosław Józefowicz był także wielokrotnie wyróżniany za swoje osiągnięcia menedżerskie, m.in. tytułem "Menedżera Roku 2001", medalem im. Tadeusza Kotarbińskiego w 2006 r. i tytułem "Ambasadora Regionu" w 2012 r.
 
Filip Wolak - jest fotografem, pilotem i instruktorem pilotażu. Od roku 2000 mieszka w Nowym Jorku. Urodził się w Toruniu, z którym jest bardzo związany. 
Dziś pracuje jako fotograf, a jego prace były publikowane w największych światowych tytułach. Wyróżniony jako 'Coolest Nightlife Photographer' (Najfajniejszy Fotograf Sceny Klubowej) przez Time Out New York oraz 'Most Influential' (Najbardziej Wpływowy) przez Lens Magazine za serię reportaży z klubów nocnych Nowego Jorku.
Jego lotnicza fotografia ośnieżonego Central Parku zwyciężyła konkurs Sony World Photo Award w kategorii "Architektura" w roku 2016. Jest to największy na świecie konkurs fotograficzny, do którego nadesłano w danym roku ponad 230.000 zdjęc. Zajął on również drugie miejsce w polskiej edycji tego konkursu.
Filip, i jego projekt "Ponad Zimą" jest również zdobywcą Silver Award w konkursie PX3 (Prix de la Photographie Paris) w kategorii "Natura", 2017. To wyjątkowo prestiżowy konkurs fotograficzny, w którym corocznie biorą udzial najlepsi światowi fotograficy.
  • drukuj
  • poleć artykuł
Komentarze użytkowników (0)
Brak komentarzy. Bądź pierwszy - dodaj swój komentarz
Dodaj swój komentarz:


pozostało znaków:   napisałeś znaków:

Kontakt

tel. 56 621 02 32
biuro@toruntour.pl
formularz kontaktowy
 
 
   
Właścicielem i operatorem Toruńskiego Portalu Turystycznego funkcjonującego pod domeną toruntour.pl jest Toruński Serwis Turystyczny, Toruń, ul. Rabiańska 3 (mapa), tel. 66 00 61 352, NIP: 8791221083.
Materiały zawarte w Toruńskim Portalu Turystycznym www.toruntour.pl należą do ich autorów lub właściciela serwisu i są objęte prawami autorskimi od momentu powstania Portalu w 2015 r. Wszelkie wykorzystywanie w całości lub we fragmentach zawartych informacji bez zgody Wydawcy Serwisu jest zabronione.
Polityka cookies
 
Jeżeli chcesz opublikować swój artykuł lub napisać do Toruńskiego Portalu Turystycznego ponieważ gdzieś do tekstu wkradł się błąd, chcesz nawiązać współpracę lub po prostu przekazać swoją opinię, możesz to zrobić używając adresu mailowego biuro@toruntour.pl. Żadna wiadomość nie pozostanie bez odpowiedzi!
 
Zostań naszym patronem. Poznaj szczegóły i możliwości tutaj