Toruńska Orkiestra Symfoniczna
|
Obecna Toruńska Orkiestra Symfoniczna w roku 2016 obchodzi 37-lecie nieprzerwanej działalności. Odrodziła się dopiero w 1978 r. po wieloletniej przerwie (więcej o historii orkiestry symfonicznej w Toruniu tutaj). Od 2015 r. mieści się w nowej siedzibie - Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki.
Toruńska Orkiestra Symfoniczna na przestrzeni swojej 37-letniej działalności dała około dwóch i pół tysięcy koncertów we wszystkich znaczących miastach Polski oraz w wielu krajach Europy (m.in. Belgia, Szwajcaria, Czechy, Słowacja, Niemcy, Dania, Wielka Brytania, Włochy, Francja, Białoruś, Litwa), a także na prestiżowych festiwalach. Orkiestra może się również poszczycić miesięcznym tournee w Chinach oraz uczestnictwem w dwóch koncertach Gali Operowej w Pampelunie. W październiku 2010 roku Toruńska Orkiestra Symfoniczna zagrała koncert w Cirque Royal w Brukseli. Znaczącym wydarzeniem w historii Toruńskiej Orkiestry jest organizowanie od 1997 roku Międzynarodowego Festiwalu Nova Muzyka i Architektura. Jego ideą jest prezentowanie muzyki klasycznej w zabytkowych, historycznych wnętrzach. Koncerty festiwalowe organizowane są przez dwa miesiące wakacyjne – lipiec i sierpień. W ramach Orkiestry działają trzy mniejsze zespoły artystyczne: Toruński Kwartet Smyczkowy, Toruński Kwartet Dęty Blaszany, Kwartet Smyczkowy Toruńskiej Orkiestry Symfoniczjnej. Zrzeszając muzyków na co dzień pracujących w Orkiestrze, przyczyniają się do uatrakcyjnienia jej repertuaru koncertowego jak również znacząco wpływają na życie kulturalne Torunia i województwa kujawsko-pomorskiego. Ważnym aspektem działalności Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej jest edukacja muzyczna dzieci i młodzieży, obejmująca swym zasięgiem nie tylko Toruń, ale również teren województwa kujawsko-pomorskiego. Ponadto Orkiestra współpracuje od lat z Zespołem Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego w Toruniu, umożliwiając wyróżniającym się młodym artystom występowanie w roli solistów na specjalnie organizowanych koncertach. |
|
Historia orkiestry symfonicznej w Toruniu
Dzisiejsza Toruńska Orkiestra Symfoniczna działa nieprzerwanie dopiero od 1978 r. Jednak orkiestra symfoniczna w Toruniu powstała już w 1936 r., następnie odrodziła się po II wojnie światowej w 1945 r., ale zaistniała wtedy nowa sytuacja polityczna doprowadziła wkrótce do jej likwidacji i zaangażowania części muzyków do nowopowstałej orkiestry w niedalekiej Bydgoszczy.
Otóż zaraz po II wojnie światowej bujnie rozwijające się dotąd i kontynuujące bogate tradycje przedwojenne toruńskie życie i kultura muzyczna zostały przerwane odgórnymi decyzjami politycznymi. Było to konsekwencją przeforsowanego w 1945 r. przez bydgoskie partyjne elity Polskiej Partii Robotniczej przeniesienia siedziby województwa pomorskiego z Torunia do Bydgoszczy, a w konsekwencji tego z Torunia do Bydgoszczy przeniesione zostały wszelkie formy i instytucje życia publicznego, politycznego i kulturalnego (więcej o tym: "Bydgoszcz nadrzędna"). Odtąd zdegradowany Toruń pozbawiony został swojej rangi oraz instytucji m.in. kulturalnych, w tym z dziedziny muzycznej.
Dopiero w nowych okolicznościach doszło do odtworzenia w Toruniu w 1978 r. orkiestry kameralnej, od 2006 r. działającej jako orkiestra symfoniczna (Toruńska Orkiestra Symfoniczna), koncertującej w Dworze Artusa. Dłużej jeszcze przyszło Toruniowi oczekiwać na stałą siedzibę i miejsce koncertów: o wybudowaniu gmachu Filharmonii Pomorskiej, jako siedziby orkiestry symfonicznej, zdecydowano w Toruniu już przed II wojną światową, ale dopiero w 2015 r. Toruńska Orkiestra Symfoniczna znalazła swoją stałą, nowoczesną i imponującą siedzibę - Centrum Kulturalno-Kongresowe "Jordanki".
Dopiero w nowych okolicznościach doszło do odtworzenia w Toruniu w 1978 r. orkiestry kameralnej, od 2006 r. działającej jako orkiestra symfoniczna (Toruńska Orkiestra Symfoniczna), koncertującej w Dworze Artusa. Dłużej jeszcze przyszło Toruniowi oczekiwać na stałą siedzibę i miejsce koncertów: o wybudowaniu gmachu Filharmonii Pomorskiej, jako siedziby orkiestry symfonicznej, zdecydowano w Toruniu już przed II wojną światową, ale dopiero w 2015 r. Toruńska Orkiestra Symfoniczna znalazła swoją stałą, nowoczesną i imponującą siedzibę - Centrum Kulturalno-Kongresowe "Jordanki".
Od 2015 r. nowoczesną i funjconalną siedzibą Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej jest Centrum Kulturalno-Kongresowe "Jordanki"
Przedwojenne plany budowy Filharmonii Pomorskiej zakładały jej powstanie w Toruniu dla działającej tu od 22 kwietnia 1936 r. orkiestry symfonicznej. Było to opracowywane przez istniejące od 1921 r. w Toruniu Pomorskie Towarzystwo Muzyczne pod kuratelą Alojzego Hermana oraz funkcjonujące od tegoż roku Konserwatorium Muzyczne (o uprawnieniach szkoły wyższej) pod dyrekcją Piotra Perkowskiego - jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów międzywojennych.
Podjęto już decyzję budowy nowego gmachu i wybrano na patrona niedawno zmarłego kompozytora Karola Szymanowskiego (który zresztą odwiedzał Pomorskie Towarzystwo Muzyczne). Wybuch II wojny światowej udaremnił jednak realizację tych zamierzeń.
Podjęto już decyzję budowy nowego gmachu i wybrano na patrona niedawno zmarłego kompozytora Karola Szymanowskiego (który zresztą odwiedzał Pomorskie Towarzystwo Muzyczne). Wybuch II wojny światowej udaremnił jednak realizację tych zamierzeń.
W okresie przed II wojną światową oraz w latach 1994-2015 orkiestra symfoniczna koncertowała w Sali Wielkiej Dworu Artusa
Po wojnie muzycy wrócili do Torunia, już w marcu 1945 r. zorganizowano Pomorski Oddział Związku Zawodowego Muzyków i przywrócono orkiestrę symfoniczną; wskrzeszono Pomorskie Towarzystwo Muzyczne, Pomorski Związek Śpiewaczy oraz założono w tymże roku Instytut Muzyczny skupiający grono wytrawnych muzyków-pedagogów z przedwojennego toruńskiego Konserwatorium Muzycznego oraz nowoprzybyłych do Torunia muzyków z Wilna. W oparciu o nich Pomorski Oddział Związku Zawodowego Muzyków podjął starania o utworzenie w Toruniu stałego teatru muzycznego.
Wkrótce jednak odtwarzane powojenne życie muzyczne Torunia załamało się na korzyść Bydgoszczy, a to za sprawą decyzji władz województwa, przeniesionych do Bydgoszczy z Torunia z inicjatywy bydgoskiego komitetu Polskiej Partii Robotniczej (patrz tutaj). Decyzja ta okazała się dla Torunia fatalna, doprowadziła do degradacji jego rangi, przerwania bogatej tradycji oraz zamarcia szerszego życia kulturalnego.
W Bydgoszczy skoncentrowano wszelkie dziedziny aktywności, w tym muzycznej. Wkrótce zdecydowano więc o rozwiązaniu orkiestry symfonicznej w Toruniu i zaangażowaniu części muzyków do powstałej w lipcu 1945 r. Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Bydgoszczy (przeniesionego do Bydgoszczy również z Torunia) oraz nowopowołanej w 1946 r. Miejskiej Orkiestry Symfonicznej w Bydgoszczy (od 1947 r. pod nazwą Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej), upaństwowionej w 1953 r. pod nazwą Filharmonia Pomorska. W roku następnym rozpoczęto w Bydgoszczy budowę dla niej gmachu. Toruń został tymczasem pozbawiony w ten sposób rozwoju życia muzycznego i przedwojennych planów.
Wkrótce jednak odtwarzane powojenne życie muzyczne Torunia załamało się na korzyść Bydgoszczy, a to za sprawą decyzji władz województwa, przeniesionych do Bydgoszczy z Torunia z inicjatywy bydgoskiego komitetu Polskiej Partii Robotniczej (patrz tutaj). Decyzja ta okazała się dla Torunia fatalna, doprowadziła do degradacji jego rangi, przerwania bogatej tradycji oraz zamarcia szerszego życia kulturalnego.
W Bydgoszczy skoncentrowano wszelkie dziedziny aktywności, w tym muzycznej. Wkrótce zdecydowano więc o rozwiązaniu orkiestry symfonicznej w Toruniu i zaangażowaniu części muzyków do powstałej w lipcu 1945 r. Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Bydgoszczy (przeniesionego do Bydgoszczy również z Torunia) oraz nowopowołanej w 1946 r. Miejskiej Orkiestry Symfonicznej w Bydgoszczy (od 1947 r. pod nazwą Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej), upaństwowionej w 1953 r. pod nazwą Filharmonia Pomorska. W roku następnym rozpoczęto w Bydgoszczy budowę dla niej gmachu. Toruń został tymczasem pozbawiony w ten sposób rozwoju życia muzycznego i przedwojennych planów.
