Kamienica ul. Wielkie Garbary 17 (Dom Labbesa)
To jeden z najlepszych przykładów secesji na toruńskim Nowym Mieście. Kamienica powstała w wyniku przekształcenia z gotyckiej w 1901 r., co nastąpiło z inicjatywy właściciela, Leopolda Labbesa, ślusarza artystycznego i budowlanego. Budynek posiada trzy osie okien, jednak rozmieszczonych niesymetrycznie. Dwie lewe osie okienne przesunięte są ku sobie, a dodatkowego ciężaru nadają im balkony. Z kolei prawa oś okienna, nieco odosobniona od pozostałych zwieńczona jest szczytem w formach secesyjnych, na którym przycupnęła figura sowy.
Fasada kamienicy zdobiona jest motywami kwiatowo-roślinnymi, geometrycznymi, wijącymi i splatającymi się wzajemnie. Z kolei swoistą wizytówką zawodową właściciela są wykwintnie kute balustrady balkonów. Na elewacji pod jednym z nich widnieją inicjały "LL" wraz z atrybutami rzemiosła artystycznego - ekierką, cyrklem i młotkiem. W sąsiedztwie z kolei, nad oknem wśród girlandów wygląda głowa, być może właściciela.
Fasada kamienicy zdobiona jest motywami kwiatowo-roślinnymi, geometrycznymi, wijącymi i splatającymi się wzajemnie. Z kolei swoistą wizytówką zawodową właściciela są wykwintnie kute balustrady balkonów. Na elewacji pod jednym z nich widnieją inicjały "LL" wraz z atrybutami rzemiosła artystycznego - ekierką, cyrklem i młotkiem. W sąsiedztwie z kolei, nad oknem wśród girlandów wygląda głowa, być może właściciela.