Młyniec Drugi
Lokalizacjapowiat toruński, gmina Lubicz
18 km na płn.-wsch. od Torunia
Wieś leży na Ziemi Dobrzyńskiej, na południowym brzegu Drwęcy, która jednocześnie stanowi granicę między Ziemią Dobrzyńską a Ziemią Chełmińską Po przeciwnej stronie Drwęcy, już na Ziemi Chełmińskiej, położony jest Młyniec Pierwszy.
Młyniec Drugi stanowił początkowo własność kapituły włocławskiej. Od XVI w. wieś należała do toruńskich benedyktynek. W 1611, za rządów ksieni Magdaleny Mortęskiej wzniesiono tu kaplicę. Jeszcze w 1. połowie XVII w. wieś została zakupiona przez jezuitów, którzy w 1750 r. wznieśli zachowany do dzisiaj drewniany kościół.
W 1789 r. jako wieś pojezuicka dzierżawiona była przez Jana Ośmiałowskiego. Od 1827 r. stała się własnością funduszu edukacyjnego, tzn. 16 domów mieszkalnych i 169 mieszkańców.
W 1789 r. jako wieś pojezuicka dzierżawiona była przez Jana Ośmiałowskiego. Od 1827 r. stała się własnością funduszu edukacyjnego, tzn. 16 domów mieszkalnych i 169 mieszkańców.
Od 1855 r. wieś i folwark znajdowały się w powiecie lipnowskim w gminie Dobrzejewice, parafii Ciechocin. W okresie zaborów był tu posterunek graniczny na granicy rosyjsko-niemieckiej.
Drewniany kościół
W 1750 r. Jezuici wystawili w Młyńcu Drugim drewniany kościółek pw. Św. Ignacego, zostający pod zarządem proboszcza w niedalekim Ciechocinie.Kościół wzniesiony na malowniczym, wysokim brzegu rzeki Drwęcy jest jednonawowy, w konstrukcji zrębowej, z wieżą. Prezbiterium zamknięto ścianą prostą, a nad zakrystią wznosi się pięterko z dawną lożą. Wyjątkowy na tych ziemiach jest zachowany jednolity rokokowy wystrój wnętrza o sarmackim charakterze pochodzący z czasów budowy kościoła. Należą do niego między innymi: rokokowy ołtarz główny z około 1750 r., z rzeźbami św. św. Franciszka Ksawerego i Ildefonsa, z obrazem Św. Ignacego Loyoli i zasuwą ze św. Ignacym zwyciężającym szatana; ołtarze boczne, w tym jeden z rzeźbami Indian (nawiązanie do działalności misyjnej św. Franciszka Ksawerego); prospekt organowy z parapetem, zdobiony dekoracją snycerską i malarską; ambona z malowanym zapleckiem; dwa malowane epitafia jezuitów toruńskich z 2. połowy XVIII w.
Zwiedzanie: kościół otwarty jest tylko w okolicach mszy św. i nabożeństw.
Msze św.: niedziele godz. 9.00, 15.30.
