Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych

 

Gmach wzniesiono w 1930 roku wg znanego międzywojennego architekta, Kazimierza Ulatowskiego (1884-1975).

To jeden z wielu obiektów, jakie powstały w Toruniu dla administracji i instytucji wojewódzkich (zobacz: Toruń międzywojenny).

Jest dobrym przykładem architektury modernizmu ujętej w formę klasycyzmu. Główne, reprezentacyjne skrzydło charakteryzuje się zatem zrównoważoną kompozycją w układzie symetrycznym, dającym efekt harmonii. Dominuje tu monumentalny ryzalit, w którym w układzie wielkiego porządku zastosowano szerokie lizeny. W jego osi znajduje się wejście, do którego prowadzi symetryczny podjazd.

Przy wejściu dwie kamienne rzeźby niedźwiedzi znanego rzeźbiarza Ignacego Zelka (1894-1961).

 

 

Gmach powstał dla siedziby Dyrekcji Okręgowej Lasów Państwowych, którą utworzono w Toruniu w 1925 r. razem z 9 innymi podobnymi dyrekcjami w Polsce. W momencie utworzenia obejmowała swym zasięgiem lasy pomorskie, należące wcześniej do dóbr byłego zaboru niemieckiego (pruskiego). Powierzchnia wynosząca 184 tys. ha została podzielona na 35 nadleśnictw, a w 1932 r. powiększona o 19 dodatkowych nadleśnictw przede wszystkich z obszaru Borów Tucholskich, co spowodowało zwiększenie obszaru do ok. 400 tys. ha. Obecnie obejmuje lasy na obszarze prawie 457 tys. ha.